Eyre Gölü, tamamen dolu olduğu zaman Avustralya'nın en büyük gölü olma özelliğini taşır ve ülkenin en alçak noktasında yer alır.

Deniz seviyesinin yaklaşık 15 metre altında bulunan bu göl, Orta Avustralya'nın çöllerinin ortasında bulunur.

Eyre Gölü, ismini bu gölü ilk kez gören Avrupalı kaşif Edward John Eyre'den almıştır.

Gölün en alçak bölgelerinde bu bölgeye özgü bir toz tabakası yer alır.

En kurak geçen dönemlerde dahi, Eyre Gölü'nün kapladığı alanlarda küçük su birikintileri bulunur.

Kapalı bir havza olan bu göl, en büyük su kaybını buharlaşma nedeniyle yaşar.

Genellikle her 3 yılda 1.5 metre, her 10 yılda 4 metre ve her 100 yılda birkaç defa doluluk gösteren Eyre Gölü, doluluk gösterdiği yaz mevsiminden sonra sularının büyük bir kısmını buharlaşma ile kaybeder.

Yüzölçümü 8.880 km² olan ve suyu tuzlu olan bu göl, oldukça geniş bir alana yayılır.

Derinliği 2-4 metre arasında değişir.

Buharlaşma nedeniyle kuzey topraklarından ve Queensland'dan gelen akarsuların çamurlu sularını yitirir.

Etrafında yerleşim alanı bulunmayan Eyre Gölü, tam dolu olduğu zamanlarda birçok kuş türü için büyük bir yaşam alanı oluşturur.

1839 yılında Edward John Eyre, kuzeyden güneye doğru kıtayı geçmek isteyen ilk Avrupalı olmak amacıyla 25 yaşındayken Avustralya'ya doğru yola çıkmıştır.

O dönemde Avrupalı öncüler, Orta Avustralya'daki göller ve geniş bir iç deniz hakkında spekülasyonlar yapmaktaydılar.

Birçok öncü, iç bölgelere doğru akan nehirlerin hangi kısımlara aktığını merak ederek bu konuda araştırma yapıyordu.

Kıyıların büyük bir çoğunluğu 1930'larda haritaya geçirilmişti, fakat iç bölgeleri Aborjinler dışında bilen kimse bulunmamaktaydı.

Edward Eyre, Flinders Sıra Dağları'nı geçti ve daha sonra at nalı şekline benzeyen oldukça büyük ve geniş, geçit vermeyen bir tuz gölü ile karşılaştı ve bu durumda geri dönmek zorunda kaldı.

1840 yılında ise Edward Eyre yine aynı girişimde bulunarak amacına ulaştı ve bugünkü ismini almış olan göle ilk ulaşan kişi oldu.

Bugün kuru olmasına rağmen oldukça tehlikeli ve balçık zemini nedeniyle daha ileri gidemedi.

Birçok kaşif, Edward Eyre gibi deneyimlerde bulundu.

En son 1922'de Gerard Halligan, bu büyük gölü havadan geçerek kuzeyde bulunan bir gölü keşfetti.

Bu keşiften sonraki yıl Eyre Gölü'ne bu defa karadan giden Halligan, gölün buharlaşmasından dolayı sadece bir botun yüzebileceği kadar küçük bir gölet ile karşılaştı.

Günümüzde bu gölün 8-10 yılda bir Avustralya'nın en büyük gölü haline geldiği bilinen bir gerçektir.

Bu döngü yaklaşık 20 bin yıldır devam etmektedir.

Ancak nadir de olsa, 2 yıl üst üste yağan sağanak yağmurlar, 1. yıl toprağın doymasını sağlayarak 2. yıl yağışların yukarıdan aşağıya inmesi esnasında toprak tarafından daha az emildiği için Eyre Gölü tam olarak dolu haline gelebilmektedir.