Marmara Gölü, Ege Bölgesi'nde, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Göl, Manisa ilinin Salihli ilçesinin kuzeyinde yer alan bir alüvyal set gölüdür. Marmara Gölü, çukur bir sahada bulunur ve batısı ile kuzeyi tepelerle çevrilidir. Doğu bölgesinde Gediz Ovası, kuzeybatı bölgesinde ise Akhisar Ovası'na açılır. Bu bölgeler, gölü alüvyal setlerle ayırarak Marmara Gölü'ne set gölü şeklini verir. Gölün yüz ölçümü 44,5 kilometrekare olup, derinliği azdır ve suyu tuzludur.

Marmara Gölü, 1938-1945 yılları arasında doğu ve güneydoğusunda 5750 metre uzunlukta ve 5,54 metre yüksekliğinde Gediz Havzası sulamalarına su sağlamak amacıyla bir rezervuara dönüştürülmüştür. Daha önce rezervuar haline getirilmeden önce kapalı bir havza durumundaydı ve suların etrafına taşma imkânı yoktu; bunun nedeni ise Marmara Gölü'nün Gediz Nehri Ovası'ndan daha alçak olmasıydı. Göl, Şeyh Abbas Deresi, Akpınar kaynağı ve yağış suları ile ilkbahar ve sonbaharda kabarır, bu mevsimlerde akarsular göle taşarak dolmasını sağlar. Gediz Nehri, Demrek Deresi ve kuzeydeki Kum Çayı'ndan göle kanallar açılmıştır. Gölü çevreleyen alüvyal topraklar oldukça verimlidir ve bölge bir tarım merkezi konumundadır.

Marmara Gölü'nün güney kesimlerinde bahçeler ve tarım alanları bulunurken, kuzeyinde meşe ve kızılçam ormanları mevcuttur. Kuzey kıyılarında geniş sazlıklar ve ıslak çayırlar bulunur ve bu sazlıklar su kuşlarının beslenme ve üreme alanlarıdır. Marmara Gölü, uluslararası sulak alanlar listesinde yer almaktadır ve 20.000'den fazla kuşa ev sahipliği yapar. Karabatak, tepeli pelikan, büyük akbalıkçıl, fiyu, angıt, dikkuyruk ve kılıç gaga gibi birçok kuş türü burada bulunur.

Marmara Gölü'nde balıkçılık, çevredeki köy halkı için önemli bir geçim kaynağı olmuştur. Göl doğal halindeyken yılda ortalama 300 ton balık avlanırken, su seviyesinin yükselmesiyle rekor düzeyde 963 ton balık avlanmıştır. Ancak yağışların azalmasıyla göl suyunda çekilme olmuş ve kuruması sonucu balıkçılık sektörü çökmüştür. Daha sonraları su seviyesinin yükselmesiyle tekrar göle milyonlarca balık bırakılmış ve av yasağı getirilmiştir. Bu sayede balık üretimi çoğalmış ve balık stoklarında artış gözlemlenmiştir.

Bölge sade görünümlü bir coğrafyaya sahiptir. Ganos, Koru, Samanlı, Yıldız ve Biga Dağları bölgenin önemli dağları arasındadır.

Marmara Gölü, göl bakımından oldukça zengin bir bölgededir. İrili ufaklı doğal ve yapay birçok göl bulunur. Bu barajlar ve göletler sulama amaçlıdır.

Marmara Bölgesi'nde üç farklı iklim tipi görülür. Marmara ve Ege Denizi kıyılarında Akdeniz iklimi, Karadeniz kıyılarında ılıman iklim ve iç kesimlerde ise karasal iklim hakimdir. Kışları çok yağışlı ve yazları sıcak, az yağışlı geçer.

Marmara kıyılarında doğal bitki örtüsü, 250-300 metre yüksekliğe kadar ortalama 1-2 metre boyunda küçük ağaçlar ve çalılardan oluşur. Yüksek bölgelerde iğne yapraklı ve geniş ormanlar, Karadeniz kıyılarında karışık ormanlar ve Ergene Havzası'nda içeriye doğru seyrek ağaçlar, çalılar ve stepler bulunur. Bölge tarımda önemli bir yere sahiptir. Ayçiçeği, mısır, zeytin, tütün, şeker pancarı, pirinç, buğday ve sebze çeşitleri ile meyveler yetiştirilir. Hayvancılık ve besicilik de yaygındır.